Vrijdagmiddag 4 okt, verzamelen op de camping ten zuiden van het Teutenborgerwald vlakbij het dorpje Steinhagen. Totaal 29 deelnemers en het Vasa-Team; Marianne, Machiel, Jeroen, Paul en Rob stonden klaar voor een enerverend MTB-weekend in Bielefeld.
Er is er één jarig...
Lars viert vandaag zijn 15e verjaardag dus na luidkeels ‘lang zal ie leven’ gezongen te hebben en een tractatie op stroopwafels, konden we aan de rit beginnen.
Na het verlaten van de Camping richting de indelingsklim was het nog net droog. Boven aangekomen, nadat de groepsindeling duidelijk was, begon het helaas te regenen. Regen die de hele middag zou blijven vallen. Vol goede moed begonnen de verschillende groepen aan de routes. Door het slechte weer en het glibberige bos was het tempo echter een stuk lager dan verwacht. Hier en daar ook nog wat tegenslag door lekke banden en lege batterijen. Met pepernoten hield Paul bij zijn groep de moed erin, de anderen moesten door op karakter. Uiteindelijk waren alle groepen koud en doorweekt net voor zessen in het Hotel. Douchen... spullen afspoelen en op de kachel... en dan aan tafel voor het avondeten. Pittig dagje dat we niet snel zullen vergeten.
Het is droog!
We starten met droog weer en een temperatuur van een graad of 10. Na een vroege koffiestop in Oerlinghausen (na 10 km, de rode groep) of Bienenschmid na 22 km (de andere groepen), werd de route vervolgd via leuke paadjes richting het oosten van het Teutenborgerwald. De groene groep ging door op de blauwe route en een blauwe groep ging vervolgens door op een extra lus van de rode route. Dat betekende wel een extra pittig klimmetje. De Lunchplek bij het Hermannsdenkmal was daarbij een mooi keerpunt met een heerlijk bordje spaghetti. Uiteindelijk bleek de energie niet oneindig en naderde het eind van de dag sneller dan verwacht dus werd er zonodig hier en daar een shortcut genomen terug naar hotel Bielefeld.
Onvermoeibaar
We laten het prima hotel achter ons, tijd om te beginnen aan de laatste etappe. Na een stukje door de stad volgen we grotendeels de Hermansshohe richting het dorpje Werther. Onderweg liggen een aantal zeer leuke stukjes downhill, die met groot enthousiasme worden aangevallen. Het tempo tijdens het klimmen blijft nog steeds erg hoog, blijkbaar is er nog niemand moe. Wat een top MTB’ers zijn dit.
We lunchen in Werther, taart met een broodje, en daarna via nog meer trailtjes, technische doorsteekjes en stukjes Hermansweg terug naar de camping. Hiermee werd weer een gedenkwaardig Kolkman Zijdewind weekend in Bielefeld afgesloten.
